söylenmesi gerekenler

şu el değmemiş çocukluğumuz, aşkımız ve ruhumuz..
sen,ben ve biz bir sabah çıktık yola,
dağ başlarından halliceydik aslında yalnızlıkta.
sen bir elimden tuttun,
ben gözlerini öptüm.
saçlarımı taradın,
kokladın beni
tepeden tırnağa..
elbiselerimiz vardı,
buruştular.
üzerine kan rengi meyvelerin özünü sıçrattık
ulu ağaçlara tırmanırken.
cam gözlü göğe inat birbirimizi kovalıyorduk
güneşte parlayan saç tellerimizle birlikte.
ağızlarımız değil kahkalarımız konuşuyordu 
ve böyle anlaşıyorduk kendi dilimizce.
avuçlarından ben sızıyordum,
damla damla akıyordum senin için.
başımı döndürüyordun.
ruhumu senin için,
hatta belki; sırf "o an" için satabilirdim.
her şeyimdin.
her şeyimsin.